W erze, gdy sztuczna inteligencja puka do drzwi literatury z siłą godną najstraszniejszych potworów Stephena Kinga, warto zadać sobie pytanie: czy maszyny mogą nas przestraszyć równie skutecznie jak Król Horroru?
Wyobraźmy sobie przez chwilę, że AI postanawia napisać kolejną część "To". Clown Pennywise powraca, by terroryzować mieszkańców Derry, ale tym razem jego najstraszniejszą bronią są... niedopasowane fragmenty kodu i błędy w algorytmach. Przerażające? Owszem, ale chyba nie tak, jak zamierzali twórcy.
King od dziesięcioleci bawi się naszymi lękami jak wprawny muzyk instrumentem. Jego utwory, choć często osadzone w małych miasteczkach Ameryki, dotykają uniwersalnych strun ludzkiej psychiki. Czy AI potrafi uchwycić subtelność strachu przed dorastaniem, jak w "Stań przy mnie", albo grozę uzależnienia, jak w "Lśnieniu"?
Zwolennicy AI twierdzą, że maszyny mogą analizować miliony książek i wyciągać z nich esencję tego, co przeraża ludzi. Ale czy strach to tylko suma statystyk i wzorców? Czy algorytm potrafi oddać dreszcz, który czujemy, gdy Christine, nawiedzony samochód, powoli wyjeżdża z garażu?
King wie, że prawdziwy horror nie tkwi w potworach czy duchach, ale w ludzkich sercach i umysłach. Jego książki są zwierciadłem, w którym odbijają się nasze najgłębsze lęki i słabości. Czy AI może stworzyć takie lustro, czy raczej kreśli karykaturę naszych obaw?
Oczywiście, nie możemy ignorować potencjału sztucznej inteligencji. Może ona generować nieskończoną ilość fabuł, postaci i światów. Ale czy ilość przekłada się na jakość? Czy AI stworzy postać tak złożoną jak Annie Wilkes z "Misery", której obłęd jest równie przerażający, co fascynujący?
King wie, że najstraszniejsze historie rodzą się z ludzkich doświadczeń, z naszych traum, radości i codziennych zmagań. Jego książki są jak stare, dobre wino - dojrzewają z czasem, nabierając nowych znaczeń w zmieniającym się świecie. Czy dzieła AI będą miały tę samą głębię, czy raczej staną się jak fast food literatury - szybko skonsumowane i równie szybko zapomniane?
W świecie, gdzie AI może napisać książkę w kilka sekund, utwory Kinga przypominają nam, że prawdziwa literatura wymaga czegoś więcej niż tylko układania słów w zdania. Wymaga duszy, empatii i zrozumienia ludzkiej natury.
Więc gdy następnym razem usłyszycie o bestsellerze napisanym przez AI, zastanówcie się: czy wolicie zmierzyć się z własnymi lękami w towarzystwie Stephena Kinga, czy może wolelibyście, by straszył was bezduszny algorytm? Bo jeśli chodzi o mnie, wolę, by moje koszmary miały ludzką twarz.
