Cudze chwalicie - swego nie znacie. Okazuje się po raz kolejny, że przysłowia mają w sobie dużo z prawdy. Przykładem niech będzie Katarzyna Pużyńska i jej kryminały, których akcja dzieje się w małym Lipowie.
Po zimie w Lipowie przychodzi wiosna. Weronika wyjeżdża na dwa tygodnie do rodziny w Warszawie a jej partner - Daniel Podgórski staje przed największym wyzwaniem w karierze. Do wsi wraca bowiem najbardziej znienawidzony mieszkaniec - Tytus. Skazany został za podpalenie i morderstwo kilku osób - w tym ojca Daniela Podgórskiego ma plan, który pragnie zrealizować. Czy jest on jednak na rękę mieszkańcom Lipowa? Ktoś pożycza pieniądze na rozwój farmy - inny zaś ucieka przed mroczną szwedzką przeszłością. Atmosfera jest napięta, a w tym wszystkim znajduje się jeszcze badacz sekt - Jerzy Grala, który skrywa tajemnicę, o które nikt go nie podejrzewa - prawie nikt.
"Trzydziesta pierwsza" to kolejna książka, w której Pużyńska podnosi poprzeczkę sobie i czytelnikom. Od czasów "
Motylka" autorka tworzy społeczność, która choć fikcyjna - nie daje się inaczej odbierać jako twór prawdziwy. Daniel Podgórski i spółka muszą żyć gdzieś w Polsce - jeśli nie w okolicach Brodnicy to zapewne w Warszawie, Suwałkach a może w Wejherowie? To duża zaleta pisania autorki, która wykorzystuje doświadczenie zdobyte na studiach oraz współpracę, którą podejmuje z policją. Szczegóły języka, zwyczajów czy czynności funkcjonariuszy są ciekawym elementem całości, w którą wpadam jak w studnię. W tym wypadku nie chce mi się nigdzie ruszać.
Podziwiam wyobraźnie autorki, która zdaje sobie sprawę z tego, że nie wystarczy napisać jednej dobrej książki. Każda kolejna to skrupulatne rozwinięcie opowieści o Lipowie i jej mieszkańcach. Podgórski i spółka muszą czuć się bardzo dobrze w świecie stworzonym przez psychologa rocznik 1985. Pomimo, że akcja dzieje się na polskiej wsi - kojarzonej głównie z disco polo, małą parafią i mnóstwem plotek - atmosfera, zdarzenia i świat wewnętrzny bohaterów z Lipowa wynagradzają wszystko. To nie byle jaki kryminał a pozycja z wartością dodaną.
Czytelnik chcący podróżować śladami Daniela Podgórskiego i spółki może i nie znajdzie większości z elementów literackiej układanki w okolicach Brodnicy - może być jednak pewien, że lektura tej i innych książek Pużyńskiej nie pójdzie na marne. Pogardzany przez wielu gatunek sprawia, że coraz więcej osób niechętnych literaturze znajduje czas na książkę. I o to chodzi.
"Trzydziesta pierwsza" i nie tylko. Polecam.
