Sprawdź, czy dobrze znasz "Lśnienie" Stephena Kinga? ODPOWIEDZI

Jak tam pytania dotyczące "Lśnienia" Stephena Kinga? Poniżej odpowiedzi na pytania zadane w poście tutaj.

Rok szczura. Recenzja

Rok szczura

Marta Guzowska pisząc "Rok szczura" w 2019 nie spodziewała się, że jej powieść tak bardzo pasować będzie to pandemii w roku 2020.

Pokrzyk. Katarzyna Puzyńska

Pokrzyk

Opowieści o Lipowie Katarzyny Puzyńskiej łączą w sobie elementy klasycznego kryminału i powieści obyczajowej z rozbudowanym wątkiem psychologicznym. "Pokrzyk" potwierdza wysoką pisarską formę pani Katarzyny, która swoją sagę będzie ciągnąć póki wszyscy bohaterowie nie przeniosą się na tamten świat.

We Wnykach wszyscy wierzą, że jak ktoś odwiedzi stary dwór pod lasem, to umrze. Klątwa jest nieubłagana. Dotknie każdego, kto przekroczy próg. Weronika Podgórska trafia tam zupełnym przypadkiem chcąc w końcu zbudować szczęście z Danielem Podgórskim. Ale! Czy on tego chce? Okazuje się, iż na nowo wybucha w nim uczucie do Emilii - byłej partnerki. Pikanterii dodaje fakt, iż do Lipowa zawitał były mąż Weroniki. Stara miłość nie rdzewieje?

W tym samym czasie giną ludzie. Najpierw dziennikarka, potem staruszka. Oba morderstwa miała popełnić Klementyna Klopp - była komisarz policji i przyjaciółka Daniela. Kto dokonał tych zbrodni? Co ma wspólnego z nimi maska klauna? Na te i inne pytania czytelnicy znajdą odpowiedź w "Pokrzyku".

Opowieść Puzyńskiej tym razem zaczyna i kończy się mocno. Nie spodziewałem się takiego finału, który zapewnia fanom kontynuację całej opowieści. Puzyńska pisze dojrzalej i miło czyta się historię, w której wątki kryminalne tworzone są z uwagą i jakością.

Żadne zdanie czy opis nie jest niepotrzebny w "Pokrzyku". Puzyńska maską klauna nawiązuje trochę do Stephena Kinga i jego "To". Morderca, o którym niewiele wiadomo trzyma w napięciu i wytrawnemu czytelnikowi przywoła sceny znane właśnie z książki autora "Carrie".

Mocna rzecz. Polecam do wódki i nie tylko.

Agatha Christie. Dopóki starczy światła

Utwory Agathy Chrsitie zawarte w kolekcji "Dopóki starczy światła" opublikowane zostały po raz pierwszy w latach 1923-32 na łamach brytyjskich czasopism.

Jednym z opowiadań jest mrożące krew w żyłach "Na krawędzi" Głowna bohaterka opowieści - Klara od zawsze była otwarta na potrzeby innych. Pomagając biednym i poniżanym czuła swoją misję w świecie, który miał stanąć przed nią otworem. Niestety - zarówno intelektualnie jak i podług piękności Klara nie wyróżniała się niczym szczególnym.

Dodatkowo wszystko skomplikował fakt, iż mężczyzna, w którym Klara ulokowała wszystkie swoje uczucia wybrał inną.  Jak to w opowieściach Agathy Christie bywa odkrycie pewnej tajemnicy jego wybranki wszystko zmienia. Zdrada, którą odkryła Klara jest bezczelna i wymaga natychmiastowej reakcji.

Co robi główna bohaterka z tą wiedzą? Agatha Christie pokazuje zmagania Klary chcącej znaleźć złoty środek w tej skomplikowanej sytuacji. Jest na krawędzi wytrzymałości - co rusz waha się w podjęciu odpowiedniej decyzji.

W pewnym momencie następuje przełom, który sprawia, że finał opowieści jest przerażający. Agatha Christie pokazuje drogę człowieka do nerwowego załamania i wszystkiego, co się z tym łączy. Pomimo krótkiej formy autorka umie czytelnika zaskoczyć.

Ofiara losu. Camilla Läckberg i jej szwedzki kryminał

"Ofiara losu" to niesztampowy kryminał, w którym Camilla Läckberg pokazuje bogactwo swojego talentu i siłę autorskiej wyobraźni.

Tym razem policja w Tanumshede bada wypadek samochodowy. To, co wygląda na tragiczne zdarzenie, po kolejnym, podobnym wypadku zaczyna budzić podejrzenia. Dlaczego osoby, które nigdy nie wylewały za kołnierz nagle mają kilka promili we krwi?

Policja ma pełne ręce roboty, tym bardziej że w mieście kręcony jest telewizyjny reality show. Obecność kamer podsyca tylko konflikt między „gwiazdami” a miejscową społecznością. Pogoń za zabójcą oraz problemy osobiste wywołują u Patrika Hedströma stres i frustrację. Tym silniejsze, że staje wobec największego dotąd wyzwania detektywistycznego w swojej karierze a przy okazji musi się zmierzyć z bolesną przeszłością.

Czytelnik sięgając po kolejne kryminały autorki ma wrażenie, że poziom inteligencji albo spada mu w zastraszającym tempie i tłumaczy to starzeniem się albo też Camilla Lackberg jest rzeczywiście królową kryminału. Bez kompleksów buduje po raz kolejny świetną opowieść, w której podejrzany jest każdy bez wyjątku a finał sprawia, że na dłuższą chwilę pozostajemy zaskoczeni i nie umiemy wytłumaczyć sobie, dlaczego od razu nie zauważyliśmy krwi na rękach mordercy. Mordercy, który był tak blisko...

Skupianie się nie tylko na wątkach śledztwa ale również na historii postaci sprawia, że "Ofiara losu" jest lekturą fascynującą i nienudzącą. Autorka nie skupia się za bardzo na psychice bohaterów, co wychodzi na plus całej opowieści. Wykorzystanie wątku reality show, które na szczęście największą popularność ma już za sobą sprawia, że człowiek raz jeszcze może zastanowić się nad słusznością i poziomem wartości współczesnej telewizji w ogóle. Poziomem, który jest bliski dna.

Choć wielu fanów przyznaje, że "Ofiara losu" jest słabszą książką Lackberg ja polecam ją z czystym sumieniem. Ekonomiści piszą dobre kryminały.

#czytam z woblink

Co oglądają poczytni pisarze? Netflix według Stephena Kinga

W swojej książce "Danse Macabre" Stephen King załączył listę stu filmów, które były inspiracją dla niego.