Siedem opowiadań o miłości i samotności, nienawiści, zdradzie, gniewie i innych uczuciach znajdziemy w książce "Mężczyźni bez kobiet" Murakamiego. Każde jest warte poświęcenia mu czasu.
Pierwsze z opowiadań "Drive my car". Opowieść o Kafuku - aktorze, którego żona zmarła na raka macicy. Pogrążony w żałobie, smutku i żalu probuje odnaleźć się w świecie samotności. Przez problemy z alkoholem stracił prawo jazdy a że musi jakoś dojeżdżać na teatralne próby poszukuje kierowcy.
Wybór pada na Misaki, która nie ma w życiu lekko. Nękana przez matkę uzależnioną od alkoholu i próbująca odzyskać poczucie własnej wartości toczy z Kafuku świetne rozmowy o życiu, w którym trzeba się odnaleźć. Udowadnia również, że jest świetnym kierowcom i nie tylko mężczyźni potrafią prowadzić auta dobrze będąc świetnymi szoferami.
Podróżują Saabem 900 z otwieranym dachem i w formie pewnej psychoterapii starają się znaleźć odpowiedź na pytania o sens ludzkiego życia pozbawionego miłości. Kafuku ujawnia, że jego żona zdradzała go wielokrotnie podczas ich małżeństwa. W opowiadaniu śledzimy wszelakie uczucia, jakie targały nim przez te wszystkie lata upokorzenia. No właśnie, czy jednak było to coś, co jemu zrobiło krzywdę? A może cierpiała ona?
Kafuku w finale opowiadania stwierdza, że wszystko to mu zobojętniało. Nawet chęć zemsty mija stając się tylko wesołym wspomnieniem człowieka nękanego złymi podszeptami. Kafuku gra w "Wujaszku Wani", Misaki zgłębia tajniki literatury.
Finał opowieści należy do czytelnika.
