Agatha Christie i "Morderstwo w Orient Expressie" - klasyka kryminału, która nigdy nie zawodzi

Agatha Christie, nazywana królową kryminału, stworzyła wiele niezapomnianych powieści, które do dziś cieszą się ogromną popularnością. Jedną z nich jest "Morderstwo w Orient Expressie", klasyka gatunku, która zachwyca czytelników na całym świecie inteligentną fabułą i niezapomnianymi postaciami.

 

The hound of death | Agatha Christie

The Hound of Death and Other Stories is a collection of twelve short stories by British writer Agatha Christie, first published in the United Kingdom in October 1933.

Śmierć na Nilu w 2022 roku

Ekranizacja Śmierci na Nilu 2022 to film, który choć nie jest tak dobry jak ten z 1975 roku, to pokazuje jak doskonałą pisarką była Agatha Christie.

I nie było już nikogo | Agatha Christie w wersji komiksowej

„I nie było już nikogo”, pierwotnie wydane jako „Ten Little Niggers”, to najlepsza z powieści kryminalnych świata autorstwa Agathy Christie.

Agatha Christie. Autobiografia

 Chcesz wiedzieć więcej o życiu najsłynniejszej autorki kryminałów. Dowiesz się tego z "Autobiografii" Agathy Christie.

Agatha Christie. Azyl

Co zrobiłbyś, gdyby na schodach umierał Tobie młody chłopak? Bohaterka "Azylu" Agathy Christie pokazuje jakie mogą być skutki znalezienia trupa przed domem.

Wszystkie kobiety Agathy Christie

Agatha Christie nienawidziła Herkulesa Poirot. Co innego kobiecy bohaterowie. Która z literackich pań była jej ulubioną.

10 faktów z życia i twórczości Agathy Christie, o których nie masz pojęcia

Ile zarobiła Agatha Christie na pierwszej książce? Skąd pomysł na postać Herkulesa Poirot? Czy ten belgijski detektyw istniał naprawdę? Oto 10 ciekawostek z życia i twórczości autorki "Morderstwa w Orient Expressie".

Agatha Christie. Beresfordowie. Tajemniczy przeciwnik. Recenzja komiksu

Czy można znać się od urodzenia i stanowić parę idealną aż do śmierci? Beresfordowie udowodnili, że to jest możliwe.

Agatha Christie. Śmierć na Nilu

"Śmierć na Nilu" to kolejna komiksowa próba interpretacji książki Agathy Christie pod tym samym tytułem.

Agatha Christie. Miss Marple. Noc w bibliotece

Po "Tajemniczej historii w Styles" przyszedł czas na kolejne mocne uderzenie. Tyle teraz o kobietach w przestrzeni publicznej więc pochylmy się nad Jane Marple - jedną z najlepszych śledczych w kategorii wiekowej po 60.

Agatha Christie. Tajemnicza historia w Styles

"Tajemnicza historia w Styles" to pierwsza powieść Agathy Christie. W setną rocznicę wydania do rąk czytelników trafia komiks na jej podstawie.

Agatha Christie. Dopóki starczy światła

Utwory Agathy Chrsitie zawarte w kolekcji "Dopóki starczy światła" opublikowane zostały po raz pierwszy w latach 1923-32 na łamach brytyjskich czasopism.

Jednym z opowiadań jest mrożące krew w żyłach "Na krawędzi" Głowna bohaterka opowieści - Klara od zawsze była otwarta na potrzeby innych. Pomagając biednym i poniżanym czuła swoją misję w świecie, który miał stanąć przed nią otworem. Niestety - zarówno intelektualnie jak i podług piękności Klara nie wyróżniała się niczym szczególnym.

Dodatkowo wszystko skomplikował fakt, iż mężczyzna, w którym Klara ulokowała wszystkie swoje uczucia wybrał inną.  Jak to w opowieściach Agathy Christie bywa odkrycie pewnej tajemnicy jego wybranki wszystko zmienia. Zdrada, którą odkryła Klara jest bezczelna i wymaga natychmiastowej reakcji.

Co robi główna bohaterka z tą wiedzą? Agatha Christie pokazuje zmagania Klary chcącej znaleźć złoty środek w tej skomplikowanej sytuacji. Jest na krawędzi wytrzymałości - co rusz waha się w podjęciu odpowiedniej decyzji.

W pewnym momencie następuje przełom, który sprawia, że finał opowieści jest przerażający. Agatha Christie pokazuje drogę człowieka do nerwowego załamania i wszystkiego, co się z tym łączy. Pomimo krótkiej formy autorka umie czytelnika zaskoczyć.

Agatha Christie. S.O.S.

Gdyby ktoś zastanawiał się nad doskonałym podręcznikiem do pisania kryminałów zbiór opowiadań Agathy Christie "Świadek oskarżenia" jest właśnie dla osób chcących pisać dobrze. Opowiadanie "S.O.S" potwierdza moje zachwyty nad tą książką.

Młody mężczyzna – Mortimer, zatrzymuje się w nocy na pustkowiu z powodu awarii samochodu. Dostrzega jednak, że w oddali widać światła domu. Uszczęśliwiony podąża w tamtym kierunku. Zostaje przyjęty bardzo gościnnie przez rodzinę mieszkającą w domku, natychmiast gospodarz proponuje nocleg. Mortimer zgadza się.

Sypialnię szykują mu dwie córki pana domu – Charlotte i Magdalen. Gdy mężczyzna wchodzi do pokoju, widzi na zakurzonej szafce trzy literki – S.O.S. Mortimer zastanwia się, co ma znaczyć ten napis. Następnego dnia próbuje przeprowadzić śledztwo ujawniające mające wyjaśnić ten fakt. Okazuje się, że ten sympatyczny dom nie jest taki, na jaki wygląda i dzieją się w nim straszne rzeczy.

Agatha Christie pokazuje, jak przedziwna jest ludzka natura. Przybysz nie spodziewał się, że w nowopoznanych ludziach czają się najgorsze potwory. Chęć mordu i wywołania strachu u innej osoby po lektorze "S.O.S." wydaje się mocna w każdym z nas. Wystarczą tylko niesprzyjające warunki i już mamy to, co opisuje Agatha Chrisie w rzeczywistości.

Opowiadanie pięknie kończące cały zbiór. Zdecydowanie warto.

Agatha Christie. Tajemnica błękitnej wazy

Kontynuując moje poszukiwania i zgłębiając fascynację prozą Agathy Christie przeczytałem kolejne opowiadanie z tomu "Świadek oskarżenia". "Tajemnica błękitnej wazy" pokazuje pewien mechanizm, który do dzisiaj działa wśród beszczelnych złodziei.

Grający na polu golfowym mężczyzna, codziennie o tej samej porze słyszy krzyk: "Ratunku! Morderstwo!". Jednak po wielu poszukiwaniach nie znajduje źródła dźwięku. Razem z przyjacielem postanawiają odkryć historię, która odbyła się w stojącym nieopodal domku gdzie doszło ponoć do tajemniczego zniknięcia i zbrodni.

Kiedy ma się odbyć seans spirytystyczny mający wyjaśnić wszelakie niejasności główny bohater ma przynieść błękitną wazę z domu swojego wuja po to, by dowiedzieć się wszystkiego na temat tajemniczego głosu prześladującego go. Niestety - nagle świat duchowy dotyka go tak mocno, iż ... traci cenne precjozum mając nauczkę na całe życie.

Agatha Christie obala kolejne zabobony modne w jej czasach. Nie za bardzo wierzy w seanse spirytystyczne wierząc głęboko w racjonalizm i fakt, że na świecie mamy wielu ludzi chcących wzbogacić się kosztem innych i przy niewielkim nakładzie sił.

"Tajemnica błękitnej wazy" prezentuje sposób, dzięki któremu głównemu bohaterowi obcy ludzie wmówili coś, co nie istnieje. Człowiek na początku nieufny z czasem przyjął wszystkie kłamstwa jako pewnik.

Finał niestety okazał się bardzo bolesny. Jak bardzo? Zapraszam do lektury "Tajemnicy błękitnej wazy".

Agatha Christie. Radio

Pieniądze nie są najważniejsze jednak okazuje się, iż w przeszłości, dzisiaj i za lat kilkanaście będą rządzić człowiekiem. W większości wypadków ze skutkiem negatywnym. O tym właśnie traktuje "Radio" - kolejne opowiadanie z tomu "Świadek oskarżenia"

Zamożna pani kupuje sobie radio. Jej siostrzeniec nastawia je na fale ze spokojną, kojącą muzykę i wychodzi. Po jakimś czasie muzyka milknie i z odbiornika wypływa głos dawnego męża damy – Patricka, który zginął kilka lat temu. W dodatku głos oznajmia, że przyjdzie niebawem po żonę.

Kobieta słysząc ten głos postanawia zrobić porządek ze sprawami ziemskimi. Godzi się z najbliższymi, dokonuje refleksji nad życiem i ... zmienia testament. Kiedy przychodzi dzień i godzina, w której przychodzi do niej zmarły mąż jest gotowa.

"Radio" to kolejne świetne opowiadanie Agathy Christie. Czytelnik prawie do końca nie spodziewa się, iż opisywany jako dobry krewny Patrick uknuł misterną intrygę, by pozbawić ciotki życia. Korzystając z ówczesnych technologii i znając stan zdrowia ciotki zadbał, by szybko odeszła z tego świata.

Nie spodziewał się jednak, że ciocia wykręci mu numer nie z tej ziemi. Jaki? Zapraszam do lektury.

Agatha Christie. Zbrodnia na festynie

"Zbrodnia na festynie” to kolejna fenomenalna powieść Agathy Christie będąca przykładem kryminału, który nie starzeje się z upływem lat.

W małym miasteczku Nassecombe mieszkańcy przygotowują festyn wakacyjny. Główną atrakcją zabawy ma być tak zwane „Polowanie na mordercę”, które podejmuje się przygotować znana pisarka kryminałów Ariadna Oliver, natomiast wręczającym nagrody ma być sam Hercules Poirot, światowej sławy detektyw.

Zbrodnia na festynie

Pisarka instynktownie czuje, że coś może się zdarzyć. I faktycznie, fikcja zmienia się w rzeczywistość. Dziewczyna, która miała grać trupa – Marlena Tucker – umarła naprawdę. Kto zabił Bogu ducha winną nastolatkę?

W międzyczasie ginie młoda Lady Hattie Stubbs a potem dziewiędziesięcioletni staruszek - dziadek Marleny Tucker. . Podczas gdy policja typuje kolejnych podejrzanych Herkules Poirot przygląda się relacjom panującym w rej bogatej posiadłości. Czy sir George Stubbs mógł popełnić zbrodnię? A może to Amy Folliat – była właścicielka posiadłości? Connie Masterton – żona lokalnego posła do parlamentu, siejąca w okolicy zgrozę swym potężnym wyglądem i władczym charakterem? Państwo Sally i Alec Legge – wczasowicze, pomagający w organizacji festynu?

Mimo przytłaczającej liczby uczestników festynu, liczba podejrzanych jest ograniczona. Klucz do szopy, w którym znaleziono zwłoki mieli tylko organizatorzy imprezy – państwo Stubbs oraz ich domownicy. Na dodatek morderca ułożył zwłoki dziewczyny dokładnie w pozycji, jaka przewidziana była w zabawie, więc musiał to być ktoś idealnie znający organizacyjne szczegóły przedsięwzięcia.

W "Zbrodni na festynie” to kolejna fenomenalna powieść Agathy Christie będąca przykładem kryminału, który nie starzeje się z upływem lat. Ilość bohaterów, tropów i sytuacji robi wrażenie. Wszystko  zmienia się jak w kalejdoskopie a Herkules Poirot – wolniej niż zwykle odkrywa mordercę - postać bez skrupułów dążącą do jedynego celu - pieniędzy.

Jak zwykle fenomenem jest postać Herkulesa Poirota. Z nienagannie przystrzyżonym wąsem kroczy między alejkami ogromnej posiadłości i łączy porzucone elementy układanki. Jego maniery, szyk i niezrównany intelekt robi wrażenie w każdym czasie.

"Zbrodnia na festynie" to jedna z trzech najlepszych powieści Agathy Christie.

Agatha Christie. Ten czwarty

Czy mieliście sytuację w pociągu, iż nieznany współpasażer po dłuższej rozmowie okazywał się znajomym znajomego? Świat jest mały? W opowiadaniu Agathy Christie widać, że wszyscy mieszkamy na główce od szpilki.

Trójka znajomych, którzy spotkali się przypadkowo w pociągu, rozmawia o niejakiej Felice, która miała kilka osobowości. Felice nr 1 była niezdarna, leniwa i głupia, natomiast np. Felice 2 świetnie grała na fortepianie i mówiła biegle kilkoma językami. Towarzysze podróży zastanawiają się, co mogło być przyczyną tak dziwnej dolegliwości gdy odzywa się ten czwarty.

Jego opowieść sprawia, że włos jeży się na głowie. Ten czwarty był naocznym świadkiem wychowania Felice przez przybraną rodzinę. Znał szczegóły jej życia i mroczne sekrety, które powoli wyjaśniły całą sytuację. Mroczną sytuację...

Agatha Christie w "Ten czwarty" miesza rzeczywistość z działaniem sił nadprzyrodzonych, urokami oraz ... życiem po życiu. Zastanawia się, czy w jednym człowieku może mieszkać więcej niż jedna osobowość ze swoimi zaletami i wadami rzecz jasna.

Autorka "Ten czwarty" świetnie stopniuje napięcie, szokuje i bawi się tym wszystkim. Ciężko uwierzyć, że pomysły na kryminały przychodziły jej podczas mycia naczyń.

Felice jeden, Felice dwa, Felice trzy i Felice cztery straszą bardziej niż kilkusetstronnicowe horrory.

"Ten czwarty" to kolejne opowiadanie z tomu "Świadek oskarżenia".

Agatha Christie. Ogar śmierci

Skąd Graham Masterton wziął inspirację do swoich książek? Z pewnością jednym z punktów zapalnych mogło być opowiadanie "Ogar Śmierci" Agathy Christie pochodzące z tomu "Świadek oskarżenia".

Bohater opowiadania - miłośnik nadprzyrodzonych zdolności natyka się podczas pobytu u swojej siostry Kitty na zakonnicę – siostrę Marię Angelique, która podejrzewana jest o obłąkanie i wywoływanie różnych nienaturalnych zjawisk.

Podczas jednego z nich na ścianie pojawia się znak psa, który ludzie nazywają Ogarem śmierci. Główny bohater opowieści stara się zrozumieć to zjawisko jednak opiekujący się siostrą doktor Rose dziwnie blokuje mu kontakty z pacjentką.

Sprawa staje się jeszcze dziwniejsza, kiedy w ruinach staje dom doktora, który zajmował się zakonnicą, a pozostałości domu układają się w dziwny znak... jakby psią głowę...

Główny bohater otrzymuje list od ... siostry Marii, w którym wyjaśnia ona tajemnicę wszystkich zjawisk i rolę szalonego doktora w tym wszystkim. Okazuje się, że zakon chronił tajemnicy życia i śmierci oraz władzy nad ludzkością. W swoich wierzeniach i kręgach zakon utrzymuje w świecie harmonię i spokój. Doktor Rose zaś był tym, który za wszelką cenę pragnął chaosu.

Zburzony dom i śmierć obojga zapobiegła temu nieszczęściu.

"Ogar śmierci" to kolejne świetne opowiadanie z tomu, który można czytać wielokrotnie podziwiając ilość zainteresowań i pisarski kunszt Agathy Christie. Z jednej strony widać fascynację tym, co niewidzialne - z drugiej zaś mamy do czynienia z walką z wszelakimi zabobonami.

Jak to wychodzi autorce "Morderstwa w Orient Expressie"? Zachęcam do lektury.

Agatha Christie. Niespodziewany gość

"Niespodziewany gość " Agathy Christie to książka należąca do najważniejszych w twórczości autorki "A.B.C".

Michael Starkwedder - główny bohater opowieści wpada samochodem do rowu. Postanawia poszukać pomocy w pierwszej napotkanej posiadłości, jednak pechowo trafia w sam środek tragicznych wydarzeń. Kiedy okazuje się, że drzwi są otwarte i Michael wchodzi do domu, zastaje w jednym z pokoi ciało zastrzelonego inwalidy, a tuż obok piękną kobietę z rewolwerem w dłoni.

Niespodziewany gość

Nieznajoma przedstawia się jako Laura Warwick. Twierdzi, że zamordowała swojego męża, Richarda, gdyż jej cierpliwość z powodu niesamowicie trudnego charakteru towarzysza życia została wyczerpana. Okazuje się, że Richard Warwick - były wojskowy, po odniesionym kalectwie, coraz częściej tracił nad sobą panowanie gardząc wszystkimi wkoło i zatruwając życie domownikom.

W morderstwo mogą być zamieszani także upośledzony brat Richarda, jego matka, pielęgniarz i inne osoby doświadczające trudnego charakteru ofiary. Policja, która zjawia się na miejscu ma twardy orzech do zgryzienia.

Zagadka wydaje się być rozwiązana, jednak prawda o śmierci Richarda Warwicka kryje się dopiero w ostatnich stronach powieści. Agatha Christie jak nikt inny bawi się czytelnikiem co rusz sprawiając, że czytelnik błądzi i daje się zwieść zeznaniom kolejnych podejrzanych. Ba - uwierzyłem nawet w alibi, które po powtórnej lekturze "Niespodziewanego gościa" wydaje się absurdalne.

Jak zwykle w powieściach Agathy Christie bywa ilość osób i nazwisk miesza się polskiemu czytelnikowi. Wydając kolejne powieści Christie wydawnictwo powinno robić spis bohaterów ułatwiający lekturę.

"Niespodziewany gość" to świetna opowieść, która wpisuje się w wakacyjny klimat.