Modlitwa do św. Michała Archanioła, znana dzisiaj jako ważne narzędzie walki duchowej, ma swoje korzenie w przerażającym widzeniu samego Papieża Leona XIII w latach osiemdziesiątych XIX wieku.
To wyjątkowe wydarzenie miało miejsce w Rzymie, gdy Ojciec Święty słuchał Mszy świętej. Podczas tego doświadczenia papieżowi ukazały się złe duchy, co skłoniło go do napisania modlitwy, której treść niezwłocznie rozesłał do ordynariuszy na całym świecie.
Modlitwa, jaką Papież Leon XIII stworzył, obejmowała trzy Ave Maria, Salve Regina, dodatkową modlitwę maryjną, inwokację do św. Michała Archanioła oraz trzykrotne zawołanie do Najświętszego Serca Jezusowego. Ten kompleks modlitewny był integralną częścią Mszy św. odprawianych do roku 1964, a kapłani oraz wierni klęczeli i modlili się po zakończeniu samej celebracji eucharystycznej.
Wraz z postępującymi zmianami liturgicznymi po Soborze Watykańskim II, w 1964 roku nakaz ten został zniesiony przez instrukcję Inter oecumenici. Mimo to, w ostatnich latach obserwuje się wzrost popularności odmawiania modlitwy do św. Michała Archanioła na zakończenie Mszy świętej, przewodniczonej przez celebransa.
Dzisiaj, modlitwa ta pozostaje symbolem obrony przed siłami zła i manifestacją wiary w potężne wstawiennictwo św. Michała Archanioła. Choć nie jest już obowiązkowym elementem liturgii, wielu kapłanów i wiernych decyduje się na jej odmawianie jako aktu oddania się Bożej opiece oraz manifestacji jedności w walce duchowej. W ten sposób, historia modlitwy do św. Michała Archanioła nie tylko ukazuje jej korzenie, ale także świadczy o jej trwałej aktualności i roli w życiu wspólnoty wierzących.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz